In regressie- en reïncarnatietherapie gaan we terug naar de oorzaak van het probleem. Uitgangspunt is dat het probleem waar iemand mee binnenkomt een symptoom is. Het is de uiting van iets wat dieper ligt, maar waar we vaak niets meer van weten. Ooit is er iets gebeurd, wat we niet helemaal hebben kunnen verwerken. Door terug te gaan naar deze keer en het weer opnieuw te beleven met alle pijn die erbij hoort, verwerken we deze oorzaak alsnog. Daardoor verdwijnt ook het symptoom waar je op dit moment last van hebt. Ook het verkrijgen van inzicht in de samenhang tussen deze onverwerkte, onderbewuste ervaringen met de problemen in het hier en nu is dus, naast de verwerking, een belangrijk onderdeel van regressietherapie.

Voorouder-regressietherapie is een vorm van regressie die teruggaat in de voorouderlijke lijn. Mensen kunnen gedragspatronen, belemmerende overtuigingen en trauma’s hebben mee gekregen van hun voorouders. In feite is dit een energetische belasting, die meer weg heeft van gekopieerd gedrag dan van erfelijke aanleg. De ziel zoekt een familie uit die het best past bij zijn groeiwens (zie hieronder bij reïncarnatietherapie), waardoor hij de meeste kans heeft om zijn groei in dit specifieke gebied in dit leven te vervolmaken.

Bij reïncarnatietherapie gaan we ervan uit dat vorige levens bestaan. De ziel is ons overkoepelende lichaamsloze geheel, van waaruit wij telkens met een nieuwe wens tot groei incarneren. Wanneer in een vorig leven een traumatische situatie niet goed verwerkt is (onafgemaakt is), kunnen we deze in een volgend leven willen afmaken. Deze cyclus zal net zolang doorgaan tot het klaar is. Het werkingsgebied van reïncarnatietherapie ligt bij de conceptie, het leven tussen sterven en een nieuwe geboorte en vorige levens. De aanpak van problemen die hun oorzaak vinden in een vorig leven, is vergelijkbaar met degene die hun oorsprong vinden in het huidig leven.

Onder deze link is een casus weergegeven van een sessie regressie- en reïncarnatietherapie.